Nie jest tajemnicą, że jeżeli lepiej rozumiemy ludzi, którzy nas otaczają, to znacznie skuteczniej rozwiązujemy codzienne problemy i łatwiej nam zmieniać świat na lepsze. Według badań przeprowadzonych we Francji, kompetencje psychologiczne znajdują zastosowanie w aż 4 tysiącach różnych zawodów.
Poniżej publikujemy rozmowę z Dziekanem Wydziału Psychologii, dr hab. Ewą Trzebińską, prof. SWPS.- Pani Profesor, czy absolwent psychologii koniecznie musi zostać psychologiem klinicznym, prowadzić psychoterapię i przyjmować pacjentów na kozetce?To mit. Wiedza psychologiczna i umiejętności z tej wiedzy wynikające przygotowują do podjęcia się bardzo wielu bardzo różnych zadań. Utożsamianie roli psychologa jedynie z gabinetem psychoterapeutycznym jest całkowicie niesłuszne. Po pierwsze, zawęża znacznie to, co psycholog może robić w sensie zawodowym. Po drugie, musimy pamiętać, że aby zostać psychoterapeutą należy, już po uzyskaniu dyplomu, odbyć dodatkowe szkolenia. - Trzeba poświęcić 5 lat na studiowanie ludzkich zachowań?Jeżeli chce się być zawodowym psychologiem, to tak. Jeśli jednak człowiek jest nastawiony na karierę w innym zawodzie, a psychologii potrzebuje jedynie jako dopełnienia przygotowania do tego zawodu, mogą mu wystarczyć studia licencjackie lub studia II stopnia. Jeśli natomiast komuś studiującemu psychologię przyjdzie w trakcie studiów na myśl, że chciałby pójść zawodowo w innym kierunku, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby studia psychologiczne zakończyć licencjatem, a następnie podjąć studia drugiego stopnia na innym kierunku, z którym chciałby psychologię połączyć. - System boloński otwiera możliwość elastycznego wybierania różnych ścieżek edukacyjnych. To nowość w przypadku psychologii.Nowość w Polsce, ponieważ na świecie psychologia najczęściej podzielona jest na studia I i II stopnia. Wykonywanie wielu zawodów stało się dzisiaj tak skomplikowane, że do sukcesu potrzebne jest łączenie różnych obszarów wiedzy i umiejętności. Prawie wszystkie kierunki można więc studiować w elastycznym trybie 3 + 2, a tym samym dokonywać takich połączeń, które wydają się potrzebne z punktu widzenia zainteresowań i planowania kariery. Jak dotąd w Polsce psychologia była poza tym systemem wzajemnego dopełniania się. Teraz włącza się do systemu. To wydaje się być dobre i dla psychologii i dla wielu zawodów. Psychologia „na styku” z innymi zawodami może stać się jeszcze bardziej przydatna do rozwiązywania problemów, z jakimi mamy do czynienia we współczesnym świecie. Zawodowy psycholog często nie byłby potrzebny, gdyby takie osoby jak np. policjanci, sędziowie, nauczyciele, czy lekarze, miały dobrą wiedzę psychologiczną i potrafiły zrobić z niej praktyczny użytek.- Co zatem może robić absolwent studiów psychologicznych I stopnia, który nabył tę wiedzę i umiejętności?Bardzo wiele różnych rzeczy. W zasadzie trudno jest wskazać taką dziedzinę życia społecznego, takie zawody, w których psychologia nie polepszałaby w jakiś sposób, pośrednio lub bezpośrednio, sposobu wykonywania codziennych zadań. Albo dlatego, że się pracuje z ludźmi albo dlatego, że się z nimi współpracuje, jest się przełożonym, podwładnym, członkiem jakichś grup, zespołów. Wszystko co dzieje się pomiędzy osobami robiącymi coś razem ma bardzo duży wpływ na efekty ich pracy. Badania dowodzą, że ludzie kierujący zespołami, którzy rozumieją wpływ emocji na myślenie i umieją ukształtować optymalny emocjonalny klimat relacji w zespole, osiągają znacznie lepsze wyniki w pracy. - Dla kogo są przeznaczone studia psychologiczne II stopnia?Dla tych, którzy mają ukończone studia I stopnia i chcą kontynuować zdobywanie wykształcenia z tej dziedziny. Studia II stopnia mogą podjąć po pewnym czasie, bądź też zupełnie gdzie indziej, w innym mieście czy na innej uczelni. Są to też studia dla tych, którzy przekonali się, że wiedza i umiejętności psychologiczne byłyby cennym elementem ich przygotowania zawodowego i chcą uzupełnić wykształcenie zdobyte na innym kierunku studiami psychologicznymi II stopnia. - Od roku akademickiego 2013/2014 wprowadzamy, obok jednolitych, dwustopniowe studia psychologiczne. Czy to wiąże się ze zmianami w procesie nauczania psychologii?Dwustopniowe studia to nie jest po prostu rozdzielenie studiów jednolitych na dwie części z seminarium licencjackim na trzecim roku. To nowa strategia uczenia psychologii. Krótszy okres, jaki student ma na zdobycie solidnego psychologicznego wykształcenia, wymaga takiego sposobu uczenia psychologii, aby czas nauki wykorzystany był jak najbardziej ekonomicznie. Opracowaliśmy więc taką strategię uczenia, która ma na celu intensyfikację przekazywania wiedzy. Chcemy, żeby każdy z poziomów kształcenia w systemie 3 + 2 był naprawdę nasycony wiedzą i praktyką. Bardzo dużą część programu stanowią zajęcia w małych grupach, z bezpośrednim kontaktem miedzy prowadzącymi a studentami. Innym wyzwaniem przed jakim stajemy w związku z podzieleniem studiów psychologicznych jest upowszechnienie wiedzy, czym różni się znajomość psychologii absolwentów różnych form studiów psychologicznych.
Poniżej publikujemy rozmowę z Dziekanem Wydziału Psychologii, dr hab. Ewą Trzebińską, prof. SWPS.- Pani Profesor, czy absolwent psychologii koniecznie musi zostać psychologiem klinicznym, prowadzić psychoterapię i przyjmować pacjentów na kozetce?To mit. Wiedza psychologiczna i umiejętności z tej wiedzy wynikające przygotowują do podjęcia się bardzo wielu bardzo różnych zadań. Utożsamianie roli psychologa jedynie z gabinetem psychoterapeutycznym jest całkowicie niesłuszne. Po pierwsze, zawęża znacznie to, co psycholog może robić w sensie zawodowym. Po drugie, musimy pamiętać, że aby zostać psychoterapeutą należy, już po uzyskaniu dyplomu, odbyć dodatkowe szkolenia. - Trzeba poświęcić 5 lat na studiowanie ludzkich zachowań?Jeżeli chce się być zawodowym psychologiem, to tak. Jeśli jednak człowiek jest nastawiony na karierę w innym zawodzie, a psychologii potrzebuje jedynie jako dopełnienia przygotowania do tego zawodu, mogą mu wystarczyć studia licencjackie lub studia II stopnia. Jeśli natomiast komuś studiującemu psychologię przyjdzie w trakcie studiów na myśl, że chciałby pójść zawodowo w innym kierunku, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby studia psychologiczne zakończyć licencjatem, a następnie podjąć studia drugiego stopnia na innym kierunku, z którym chciałby psychologię połączyć. - System boloński otwiera możliwość elastycznego wybierania różnych ścieżek edukacyjnych. To nowość w przypadku psychologii.Nowość w Polsce, ponieważ na świecie psychologia najczęściej podzielona jest na studia I i II stopnia. Wykonywanie wielu zawodów stało się dzisiaj tak skomplikowane, że do sukcesu potrzebne jest łączenie różnych obszarów wiedzy i umiejętności. Prawie wszystkie kierunki można więc studiować w elastycznym trybie 3 + 2, a tym samym dokonywać takich połączeń, które wydają się potrzebne z punktu widzenia zainteresowań i planowania kariery. Jak dotąd w Polsce psychologia była poza tym systemem wzajemnego dopełniania się. Teraz włącza się do systemu. To wydaje się być dobre i dla psychologii i dla wielu zawodów. Psychologia „na styku” z innymi zawodami może stać się jeszcze bardziej przydatna do rozwiązywania problemów, z jakimi mamy do czynienia we współczesnym świecie. Zawodowy psycholog często nie byłby potrzebny, gdyby takie osoby jak np. policjanci, sędziowie, nauczyciele, czy lekarze, miały dobrą wiedzę psychologiczną i potrafiły zrobić z niej praktyczny użytek.- Co zatem może robić absolwent studiów psychologicznych I stopnia, który nabył tę wiedzę i umiejętności?Bardzo wiele różnych rzeczy. W zasadzie trudno jest wskazać taką dziedzinę życia społecznego, takie zawody, w których psychologia nie polepszałaby w jakiś sposób, pośrednio lub bezpośrednio, sposobu wykonywania codziennych zadań. Albo dlatego, że się pracuje z ludźmi albo dlatego, że się z nimi współpracuje, jest się przełożonym, podwładnym, członkiem jakichś grup, zespołów. Wszystko co dzieje się pomiędzy osobami robiącymi coś razem ma bardzo duży wpływ na efekty ich pracy. Badania dowodzą, że ludzie kierujący zespołami, którzy rozumieją wpływ emocji na myślenie i umieją ukształtować optymalny emocjonalny klimat relacji w zespole, osiągają znacznie lepsze wyniki w pracy. - Dla kogo są przeznaczone studia psychologiczne II stopnia?Dla tych, którzy mają ukończone studia I stopnia i chcą kontynuować zdobywanie wykształcenia z tej dziedziny. Studia II stopnia mogą podjąć po pewnym czasie, bądź też zupełnie gdzie indziej, w innym mieście czy na innej uczelni. Są to też studia dla tych, którzy przekonali się, że wiedza i umiejętności psychologiczne byłyby cennym elementem ich przygotowania zawodowego i chcą uzupełnić wykształcenie zdobyte na innym kierunku studiami psychologicznymi II stopnia. - Od roku akademickiego 2013/2014 wprowadzamy, obok jednolitych, dwustopniowe studia psychologiczne. Czy to wiąże się ze zmianami w procesie nauczania psychologii?Dwustopniowe studia to nie jest po prostu rozdzielenie studiów jednolitych na dwie części z seminarium licencjackim na trzecim roku. To nowa strategia uczenia psychologii. Krótszy okres, jaki student ma na zdobycie solidnego psychologicznego wykształcenia, wymaga takiego sposobu uczenia psychologii, aby czas nauki wykorzystany był jak najbardziej ekonomicznie. Opracowaliśmy więc taką strategię uczenia, która ma na celu intensyfikację przekazywania wiedzy. Chcemy, żeby każdy z poziomów kształcenia w systemie 3 + 2 był naprawdę nasycony wiedzą i praktyką. Bardzo dużą część programu stanowią zajęcia w małych grupach, z bezpośrednim kontaktem miedzy prowadzącymi a studentami. Innym wyzwaniem przed jakim stajemy w związku z podzieleniem studiów psychologicznych jest upowszechnienie wiedzy, czym różni się znajomość psychologii absolwentów różnych form studiów psychologicznych.
