Pierwszym aparatem do realizacji i ekranowej projekcji ruchomych obrazów był kinematograf – to on dał początek nowej rozrywce u progu XX wieku. A kiedy nastał czas „kinomanii”? Kulturoznawca Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej zbadał proces powstawania nowej ery kina jako dominującej formy rozrywki na przykładzie miasta Łodzi.
Najnowsza publikacja autorstwa Łukasza Biskupskiego, kulturoznawcy i filmoznawcy ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, zatytułowana „Miasto atrakcji. Narodziny Kultury masowej na przełomie XIX i XX wieku” zawiera dokładną rekonstrukcję systemu rozrywkowego miasta. Autor pracy prześledził rozwój kina na obszarze Łodzi na przełomie XIX i XX wieku. – Przyglądając się historii „miasta atrakcji” możemy lepiej zrozumieć rolę masowej komercyjnej rozrywki w rozwoju nowoczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego na peryferiach Europy – mówi autor publikacji, Łukasz Biskupski.Kinematografy były pod koniec XIX wieku jednymi z najważniejszych miejskich przestrzeni konsumpcji, które regularnie dostarczały najbardziej atrakcyjnych i stosunkowo przystępnych finansowo produktów kulturalnych. Stanowiły swoisty „atrybut nowoczesności" i wprowadzały nową technologię prezentowaną podczas salonów osobliwości czy też w teatrach variété. Dopiero później wyłoniło się kino jako odrębny segment branży rozrywkowej, z własnymi miejscami prezentacji oraz własną publicznością, przyzwyczajoną do regularnych wizyt w kinie w ramach praktyki, którą, za ówczesną prasą, można określić słowem „kinomania". – Kinomania jako praktyka kulturalna umożliwiała udział w wyobrażonym stylu życia mieszkańców zachodnich metropolii, a filmy dostarczały wiedzy, jak być nowoczesnym. Kosmopolityczny charakter ówczesnej kinematografii pozwalał na stworzenie jednolitej, zhomogenizowanej publiczności, której liczebność wynikała z ogólnej zdolności społeczeństwa do uczestnictwa w praktykach konsumpcyjnych, odzwierciedlając tym samym właściwości peryferyjnej modernizacji – podkreśla autor publikacji.Łukasz Biskupski to kulturoznawca i filmoznawca, doktorant w Instytucie Kulturoznawstwa Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Zajmuje się dawną i współczesną kulturą wizualną. Publikacja wydana przez Narodowe Centrum Kultury we współpracy ze Szkołą Wyższą Psychologii Społecznej jest dostępna do bezpłatnego pobrania pod adresem: https://depot.ceon.pl/handle/123456789/2473?show=full. Szczegółowe informacje na temat publikacji można znaleźć na blogu: www.miasto-atrakcji.edu.pl.
Najnowsza publikacja autorstwa Łukasza Biskupskiego, kulturoznawcy i filmoznawcy ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, zatytułowana „Miasto atrakcji. Narodziny Kultury masowej na przełomie XIX i XX wieku” zawiera dokładną rekonstrukcję systemu rozrywkowego miasta. Autor pracy prześledził rozwój kina na obszarze Łodzi na przełomie XIX i XX wieku. – Przyglądając się historii „miasta atrakcji” możemy lepiej zrozumieć rolę masowej komercyjnej rozrywki w rozwoju nowoczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego na peryferiach Europy – mówi autor publikacji, Łukasz Biskupski.Kinematografy były pod koniec XIX wieku jednymi z najważniejszych miejskich przestrzeni konsumpcji, które regularnie dostarczały najbardziej atrakcyjnych i stosunkowo przystępnych finansowo produktów kulturalnych. Stanowiły swoisty „atrybut nowoczesności" i wprowadzały nową technologię prezentowaną podczas salonów osobliwości czy też w teatrach variété. Dopiero później wyłoniło się kino jako odrębny segment branży rozrywkowej, z własnymi miejscami prezentacji oraz własną publicznością, przyzwyczajoną do regularnych wizyt w kinie w ramach praktyki, którą, za ówczesną prasą, można określić słowem „kinomania". – Kinomania jako praktyka kulturalna umożliwiała udział w wyobrażonym stylu życia mieszkańców zachodnich metropolii, a filmy dostarczały wiedzy, jak być nowoczesnym. Kosmopolityczny charakter ówczesnej kinematografii pozwalał na stworzenie jednolitej, zhomogenizowanej publiczności, której liczebność wynikała z ogólnej zdolności społeczeństwa do uczestnictwa w praktykach konsumpcyjnych, odzwierciedlając tym samym właściwości peryferyjnej modernizacji – podkreśla autor publikacji.Łukasz Biskupski to kulturoznawca i filmoznawca, doktorant w Instytucie Kulturoznawstwa Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Zajmuje się dawną i współczesną kulturą wizualną. Publikacja wydana przez Narodowe Centrum Kultury we współpracy ze Szkołą Wyższą Psychologii Społecznej jest dostępna do bezpłatnego pobrania pod adresem: https://depot.ceon.pl/handle/123456789/2473?show=full. Szczegółowe informacje na temat publikacji można znaleźć na blogu: www.miasto-atrakcji.edu.pl.
